به گزارش مركز املاك به نقل از مهر، سید كمال الدین شهریاری در هفدهمین همایش سیاست های توسعه مسكن در مركز تحقیقات راه، مسكن و شهرسازی با اشاره به اینكه ایران از نظر مسكن چه به لحاظ كیفی و چه كمی جزء بهترین كشورها قرار دارد اظهار داشت: پیش از انقلاب، بعد از آمریكا رتبه دوم سرانه مسكن در دنیا را داشته است ولی هم اكنون در بخش مسكن با مشكلات زیادی روبرو هستیم.
نماینده مردم دشتی و تنگستان در مجلس شورای اسلامی اضافه كرد: وزیر راه و شهرسازی آمار تعداد واحدهای مسكونی موجود در كشور را ۲۵ میلیون و معاون مسكن این وزارتخانه هم آن را ۲۷ میلیون اعلام كرده است در حالی كه تعداد خانوارها ۲۴ میلیون خانواده است. اما در هر دو صورت دو میلیون واحد مسكونی خالی و دو میلیون مسكن دوم داریم.
شهریاری ادامه داد: ازاین رو تعداد واحد های مسكونی از خانوارها كمتر است كه از عدم تناسب بین عرضه و تقاضا برمی گردد.
عضو كمیسیون عمران مجلس خاطرنشان كرد: مشكل مسكن در فیزیك ساخت و ساز در بخش مسكن نیست بلكه در اقتصاد مسكن است. برای حل این مشكل باید شهرسازی و مشكلات بالادستی مسكن را حل كرد.
وی درباره مشكلات بالادستی مسكن اظهار داشت: مباحثی همچون رشد جمعیت، جمعیت شهری، جمعیت روستایی، مهاجرت، توازن منطقه ای، اقتصاد شهری، اقتصاد روستایی، برنامه ریزی مسكن، حاشیه نشینی، جامعه هدف، تفكیك جامعه هدف و... ازمهمترین مسائل بالادستی بخش مسكن هستند كه به علت غفلت از آنها در برنامه ریزی مسكن در سالهای گذشته با مشكل بخش مسكن هم اكنون مواجه شدیم.
شهریاری با اشاره به آمار نخستین سرشماری نفوس و مسكن در ایران در سال ۱۳۳۵ تصریح كرد: برپایه این سرشماری جمعیت ایران ۱۹ میلیون نفر بود كه ۱۳ میلیون نفر جمعیت روستایی و ۶ میلیون نفر جمعیت شهری محاسبه می شد. به این معنا كه تناسب جمعیت شهری به روستایی ۳۰ به ۷۰ بود. اما در سرشماری سال ۹۵، این نسبت عكس شد و تناسب جمعیت شهری به روستایی ۷۰ به ۳۰ درصد است.
عضو كمیسیون عمران ادامه داد: در سال ۱۳۳۵، تعداد شهرهای ایران ۱۹۹ شهر بود كه هم اكنون به ۱۳۰۰ شهر افزایش یافته است. چه كسی گفت كه باید این اتفاق بیفتد این نسبت جمعیت شهری به روستایی را چه فرد یا دستگاهی طراحی و كنترل كرد. آیا الزامات ۱۳۰۰ شهر در كشور و تمهیدات موردنظر برای آمادگی برای رسیدن به این جمعیت اندیشیده شده بود.
وی با اشاره به قانون تعاریف شهرسازی تصریح كرد: برپایه این قانون، تعداد زیادی از روستاهای كشور به شهر تبدیل شدند. اگر هم اكنون جمعیت كشور را به تعداد شهرها تقسیم كنیم، به طور متوسط جمعیت هر شهر رقمی بین ۴۵ تا ۴۶ هزار نفر خواهد بود اما جمعیت پایتخت ۲۰۰ برابر متوسط جمعیت شهری كشور است.
شهریاری تصریح كرد: شهرداران تراكم فروخته اند و با استفاده از درآمد آن اتوبان همت را ساخته اند. بعد دیدند اتوبان همت به علت افزایش جمعیت قفل شد، باز هم تراكم فروختند و نیایش را ساختند و این روند بارها و بارها ادامه داشت. به طوری كه به جمعیت شهرها در خلال سالهای گذشته اضافه واز جمعیت روستاها كاسته شد. به گونه ای كه هم اكنون نسبت جمعیت شهری ایران به روستایی آن از كشورهایی مانند سوئیس و هلند هم بیشتر است. آیا این یك مزیت است كه به آن افتخار می كنیم.
وی درانتها تأكید كرد: برای حل مشكل مسكن باید به این مسائل بالادستی پرداخته و به این پرسش ها پاسخ دهیم.